Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Η ακτή













Ζωή με σένα, χωρίς εσένα.
Πού πας ψυχή χωρίς φιλί;
Ζητάς, πονάς. Δε φτάνει· θέλεις μαζί.
Ξέρω ποια είναι η αγάπη
πού οδηγεί, πού θα με βρει.
Όμως δεν ξέρεις. Εγώ θέλω,
παλιό φιλί ψυχής ακτή· ποτέ δεν χάνεται.
Αρκεί να πεις, τι αγάπησα, τι ζήτησα, τι είχα
και φανερώνεται η ακτή, το ωραίο αστέρι.
Πώς χάθηκα μονάχη σε άλλα μέρη…

 Ο.Π. 7/2014

2 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ψυχή πάντα ζητά το άπιαστο,το ανεκπλήρωτο.Το τίμημα πολλές φορές είναι η μοναξιά. Αλλά πως αλλιώς θα ανέβεις ψηλότερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή